کنونت که امکان گفتار هست     بگو ای برادر به لطف و خوشی که فردا چو پیک اجل در رسد     به حکم ضرورت زبان درکشی گلستان، ص35

«یکی از حکما، شنیدم که می گفت: هر کسی به جهل خویش اقرار نکند، مگر آن کسی که چون دیگری در سخن باشد همچنان تمام نا گفته، سخن آغاز کند.» سخن را سر است ای خردمند و بن       میاور سخن در میان سخن خداوند تدبیر و فرهنگ و هوش        نگوید سخن، تا نبیند خموش […]

اگر چه پیش خردمند خامشی ادبست ….. به وقت مصلحت آن به که در سخن کوشی دو چیز طیره* عقلست دم فروبستن ….. به وقت گفتن و، گفتن به وقت خاموشی گلستان، صفحه35 * طیره =  سبکی، خفّت