من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی
عهد نابســـتن از آن به که ببندی و نپایی
دوســـتان عیب کنندم که چرا دل بتو دادم
باید اول بتو گفــــتن که چنین خوب چرایی
ای که گفتــی مرو اندر پی خوبـــان زمانه
ما کجـــــائیم در این بهر تفکر تو کجـــایی
عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت
همه سهـــل است تحـــمل نکنم بار جـــدایی
حلقــه بر در نتــــوانم زدن از بیم رقیبـــان
این توانـــم که بیــایم ســر کویت بگدایــــی
آن نه خال است و زنخدان و سر زلف پریشان
که دل اهل نظر برد که سریست خدایی
گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم
چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی
شمع را باید از این خانه برون بردن وکشتن
تا که همسایه نداند که تو در خانه ی مایی
کشتن شمع چه حاجت بود از بیم رقیبان
پرتو روی تو گوید که تو در خانه ی مایی
پرده بردار که بیگانه خود آن روی نه بیند
تو بزرگی و در آئینه ی کوچک ننمایی
سعدی آن نیست که هرگز ز کمند تو گریزد
که بدانست که در بند تو خوشتر ز رهایی
ای که از کلک هنر نقش دل انگیز خدایی
حیف باشد مه من کاینهمه از مهر جدایی
گفته بودی جگرم خون نکنی باز کجایی
«من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی
عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی»
مدعی طعنه زند در غم عشق تو زیادم
وین نداند که من از بهر عشق تو زادم
نغمهء بلبل شیراز نرفته است زیادم
«دوستان عیب کنندم که چرا دل بتو دادم
باید اول بتو گفتن که چنین خوب چرایی»
تیر را قوت پرهیز نباشد ز نشانه
مرغ مسکین چه کند گر نرود از پی دانه
پای عشاق نتوان بست به افسون و فسانه
« ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه
ما کجائیم در این بهر تفکر تو کجایی»
تا فکندم بسر کوی وفا رخت اقامت
عمر، بی دوست ندامت شد و با دوست غرامت
سر و جان و زر و جاهم همه گو، رو به سلامت
«عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت
همه سهل است تحمل نکنم بار جدایی»
درد بیمار نپرسند به شهر تو طبیبان
کس درین شهر ندارد سر تیمار غریبان
نتوان گفت غم از بیم رقیبان به حبیبان
«حلقه بر در نتوانم زدن از بیم رقیبان
این توانم که بیایم سر کویت بگدایی»
گِرد گلزارِ رخ تست غبار خط ریحان
چون نگارین خطِ تذهیب بدیباچه قرآن
ای لبت آیت رحمت دهنت نفطه ایمان
«آن نه خال است و زنخدان و سر زلف پریشان
که دل اهل نظر برد که سریست خدایی»
هر شب هجر بر آنم که اگر وصل بجویم
همه چون نی بفغان آیم و چون چنگ بمویم
لیک مدهوش شوم چون سر زلف تو ببویم
«گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم
چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی»
چرخ امشب که بکام دل ما خواسته گشتن
دامنِ وصل تو نتوان برقیبان تو هشتن
نتوان از تو برای دل همسایه گذشتن
«شمع را باید از این خانه برون بردن و کشتن
تا که همسایه نداند که تو در خانه ی مایی»
سعدی این گفت و شد ازگفتهِ خود باز پشیمان
که مریض تب عشق تو هدر گوید و هذیان
بشب تیره نهفتن نتوان ماه درخشان
«کشتن شمع چه حاجت بود از بیم رقیبان
پرتو روی تو گوید که تو در خانه ی مایی»
نرگس مست تو مستوری مردم نگزیند
دست گلچین نرسد تا گلی از شاخ تو چیند
جلوه کن جلوه که خورشید بخلوت ننشیند
«پرده بردار که بیگانه خود آن روی نه بیند
تو بزرگی و در آئینه ی کوچک ننمایی»
نازم آن سر که چو گیسوی تو در پای تو ریزد
نازم آن پای که از کوی وفای تو نخیزد
شهریار آن نه که با لشکر عشق تو ستیزد
«سعدی آن نیست که هرگز ز کمند تو گریزد
که بدانست که در بند تو خوشتر ز رهایی»
26 پاسخ به “تضمین زیبای شهریار از شعر زیبایی از سعدی”
بسیار لذت بردم انی عزیز کار زیبایی بود کنار هم قراردادن کلام این دو عزیز زیبایی کلام هر کدام را دو چندان کرده و البته یگانگی معشوق را یادآور می شود .مرسی از شما وممنون از خدا به خاطر نعمتهای بی کرانش …
ممنونم هدیه خانم.
ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجایی
عالی بود مرسی.
بسيار علي بود تشكر ميكنم از سليقه خوبتان
بسيار عالي بود
سلام زبان قاصراست از این همه زیبایی که در شعر این دو شاعر بزرگ است.ومی توان این نتیجه را گرفت که در بیان عشق و عاشقی زمان هیچ تاثیری ندارد ،چون زبان دل یکیست.
به نظر من این شعر مثل یک قصر زیبایی هست که باید بریم داخل تا زیبایی هایش را ببینیم منظورم اینکه از ظاهرش معنی شعر زیبا تر است
ممنون از شما
عالییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی یییییییییییی یییییییییییی ییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی ییییییییییییییییییییی یییییییییییییییییییییییییییییییییییی یییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی بودددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددددد……….
خیلی خوب بود عالی بود
می شنوم سعدیا
نعره عشق می زنی …..
عالی بود
به به،دنبال اين شعر بودم و خيلي لذت بردم.سپاسگزارم.
تو بزرگی و در ایینه کوچک ننمایی
عالی بود مرسییییییییییییییییییییییییییی
عاشق سروده هاشم .فوق العاده بود عزیزم.مر30
خیلی عالی
زیباست هنر بلبل شیراز و از آن زیباتر هنر شاعر ترک زبان ما شهریار
مرسی خیلی خیلی ممنون
من شعر رو با صدای سینا سرلک گوش دادم .این باعث شد بیام دنبال متن شعرش
سایتتون عالیه
بازم منون
سلام جالب جالب خیلی جالب فکر کنم دیگر شاعرانی به این قدرت درتاریخ بشریت ظهور نکند
لذت بردن ممنون
گربیایی دهمت جان
گرنیایی کشدم غم
من که بایست بمیرم
چه بیایی چه نیایی
سلام به نگارنده ی سطور و مخاطبین
بسیار زیبا و وجدآور است
همراه کردن اصل و تضمین شعر که با رنگ هم تفکیک شده بسیار کار زیبایی است و ممنونم
لکن حیف است که چند غلط تایپی از این متن اصلاح نشود مصرع های اصلاحی را ذیلا تقدیم می کنم
وین نداند که من از بهر (( غم )) عشق تو زادم
نغمه ی بلبل شیراز نرفته است ز یادم
پای (( عاشق )) نتوان بست به افسون و فسانه
گرد گلزار رخ (( تواست )) (( غبارین )) خط ریحان
ای لبت آیت رحمت دهنت (( نقطه )) ایمان
امیدوارم پس ازاصلاح با لذت بیشتر شعر را بخوانید
یعنی پرواز کرد روحم…
مگر می شود با سعدی پرواز نکرد….قدر این لحظات را بدانید
سپاس بیکران دو اسطوره ادبی که چنین اثر را خلق کرده‌اند. مصرع زیرین به گمانم یک هجا کم دارد تا وزن عروضی آن کامل شود. اما همه جا به همین شکل نوشته شده است.
“لیک مدهوش شوم چون سر زلف تو ببویم”
حسین خلیفه
دییییییییییوووووووووونههههه بار زیبا بود شهریار واااااااااااااااااقعاااااااااااااااااا شهریار ملک سخن هست و کسی دیگر مثل شهریار نخواهد آمد که اینچنین کلمات رو زیبا و بی نظیر کنار هم میچینه و معجزه میکنه
قدرت عشق آدم را بلبل میکنه
ما کجائیم در این بهر تفکر تو کجایی👏👏👏
درود از کار خوشمزه و گوارای شما
تقدیم جهت عرض سپاس از مسکو :
گرمصور صورت یار مرا خواهدکشید
حیرتی دارم که نازش راچه سان خواهدکشید
ای مصور صورت یار مرا بی ناز کش
چون بنازش میرسی ، بگذار،
من خود میکشم .