«دل دوستان آزردن، مراد دشمنان برآوردن است.» سعدی

تنگ چشمان نظر به میوه کنند ما تماشاکنان بستانیم تو به سیمای شخص می‌نگری ما در آثار صنع حیرانیم

هر چه گفتيم جز حکايت دوست در همه عمر از آن پشيمانيم

اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش و بینی چه میان نقش دیوار و میان آدمیت ؟

«عالم بی‌عمل همچون زنبوری‌ست بی‌ عسل» سعدی

«هرکه عیب دگران پیش تو آورد و شمرد بی‌گمان عیب تو نزد دگران خواهد برد» گلستان، باب دوم، در اخلاق درویشان

بنی آدم اعضای یکدیگرند                      که در آفرینش ز یک گوهرند چو عضوی به درد آورد روزگار                  دگر عضوها را نماند قرار بر بالین تربت یحیی پیغامبر(ع) معتکف بودم در جامع دمشق که یکی از ملوک عرب که به بی انصافی منسوب بود اتفاقاً به زیارت آمد و […]