یک روز به شیدایی در زلف تو آویزم زان دو لب شیرینت صد شور برانگیزم گر قصد جفا داری اینک من و اینک سر ور راه وفا داری جان در قدمت ریزم

دو عالم را به یکبار از دل تنگ برون کردیم تا جای تو باشد غزلیات سعدی ۲۰۵

ساقی بده آن کوزه یاقوت روان را یاقوت چه ارزد بده آن قوت روان را