به حقیقت آدمی باش ، وگرنه مرغ باشد که همی سخن بگوید ، به زبان آدمیت

کاشکی قیمت انفاس بدانندی خلق تا دمی چند که ماندست غنیمت شمرند

نادان همه جا با همه کس آمیزد چون غرقه به هر چه دید دست آویزد با مردم زشت نام همراه مباش کز صحبت دیگدان سیاهی خیزد

به نزد من آن کس نکوخواه توست که گوید: فـلان خـار در راه توست ___ بوستان،حکایت مامون با کنیزک

رقم بر خود به نادانی کشیدی   #   که نادان را به صحبت برگزیدی طلب کردم ز دانای یکی پند      #   مرا فرمود به نادان مپیوند که گردانای دهری، خر بباشب   #   وگر نادانی، ابله تر بباشی _گلستان ص198

مکن نماز بر آن هیچ کس که هیچ نکرد که عمر در سر تحصیل مال کرد و نخورد . مال از بهر آسايش عمر است نه عمر از بهر گرد كردن مال. عاقلي را پرسيدند: نيك بخت كيست و بدبختي چيست؟ گفت: نيك بخت آنكه خورد و كشت، و بدبخت آنكه مرد و هشت. _گلستان

ای زبر دست زیر دست آزار    گرم تا کی بماند این بازار؟ به چه کار آیدت جهانداری؟     مُردنت به که مردم آزاری گلستان، ص53