نادان همه جا با همه کس آمیزد چون غرقه به هر چه دید دست آویزد
با مردم زشت نام همراه مباش کز صحبت دیگدان سیاهی خیزد
اِنی کاظمی
من واقعا به سعدی شاعر بلند اوازه ی ایران افتخار می کنم
سعدیا مردنکونام نمیرد هرگز مرده آنست که نامش به نکویی نبرند
من هم
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه *
نام *
ایمیل *
وب سایت
Δ
3 پاسخ به “پندنامه سعدی – ۱4”
من واقعا به سعدی شاعر بلند اوازه ی ایران افتخار می کنم
سعدیا مردنکونام نمیرد هرگز
مرده آنست که نامش به نکویی نبرند
من هم