پندنامه سعدی – ۱۴ نادان همه جا با همه کس آمیزد چون غرقه به هر چه دید دست آویزد با مردم زشت نام همراه مباش کز صحبت دیگدان سیاهی خیزد
من واقعا به سعدی شاعر بلند اوازه ی ایران افتخار می کنم
سعدیا مردنکونام نمیرد هرگز
مرده آنست که نامش به نکویی نبرند
من هم