نویسنده: اِنی کاظمی

ای کاش برفتادی برقع ز روی لیلی

تا مدعی نماندی مجنون مبتلا را

غزل۷

بسته‌ام از جهانیان بر دل تنگ من دری
تا نکنم به هیچ کس گوشه چشم خاطری
گر چه تو بهتری و من از همه خلق کمتری
شاید اگر نظر کند محتشمی به چاکری

باک مدار سعدیا گر به فدا رود سری
هر که به معظمی رسد ترک دهد محقری

دیوان اشعار، غزل۵۵۵

گفتم آهن دلی کنم چندی
ندهم دل به هیچ دلبندی

سعدی » دیوان » غزلیات » غزل۵۳۸

در این روش که تویی، گر به مرده برگذری
عجب نباشد اگر نعره آید از کفنش

غزل۳۲۸