-
اول اردیبهشت – بزرگداشت سعدی شیرازی
شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی بی تردید بزرگترین شاعری است که بعد از فردوسی آسمان ادب فارسی را با نور خیره کننده اش روشن ساخت و آن روشنی با چنان تلألویی همراه بود که هنوز پس از گذشت هفت قرن تمام از تاثیر آن کاسته نشده است و این اثر تا پارسی برجاست همچنان برقرار […]
-
عشق نامه سعدی – 32
آن كه برگشت و جفا كرد و به هيچم بفروخت به همه عالمش از من نتوانند خريــــد!
-
عشق نامه سعدی – 31
چه فتنه بود كه حسن تو در جهان انداخت كه يكدم از تو نظر برنمي‌توان انداخت؟
-
عشق نامه سعدی – 30
“من در همه قولها فصیحـم” “در وصف شمایل تو آخرس”
-
عشق نامه سعدی – 29
من بدین خوبی و زیبایی ندیدم روی را وین دلاویزی و دلبندی نباشد موی را روی اگر پنهان کند سنگین دل سیمین بدن مشک غمازست نتواند نهفتن بوی را ای موافق صورت و معنی که تا چشم منست از تو زیباتر ندیدم روی و خوشتر خوی را – سعدیا گر بوسه بر دستش نمی‌یاری نهاد […]
-
عشق نامه سعدی – 28
من خود آن بخت ندارم که به تو پیوندم نه تو آن لطف نداری که به من بازآیی
-
خردنامه سعدی – 19
روی در مسجد و دل ساکن خمار چه سود؟ خرقه بر دوش و میان بسته به زنار چه سود؟ هر که او سجده کند پیش بتان در خلوت لاف ایمان زدنش بر سر بازار چه سود؟ دل اگر پاک بود خانهٔ ناپاک چه باک سر چو بی‌مغز بود نغزی دستار چه سود؟ چون طبیعت نبود […]
-
خردنامه سعدی – 18
هر چه نپايد دلبستگي را نشايد.
-
خردنامه سعدی – 17
آن کس از دزد بترسد که متاعی دارد عارفان جمع بکردند و پریشانی نیست —————————————————————————————— ایهاالناس جهان جای تن آسانی نیست مرد دانا، به جهان داشتن ارزانی نیست خفتگان را چه خبر زمزمهٔ مرغ سحر؟ حیوان را خبر از عالم انسانی نیست … داروی تربیت از پیر طریقت بستان کادمی را بتر از علت نادانی […]
-
عشق نامه سعدی – 27
چه بگویم ؟ غم از دل برود چون تو بیایی